Valeriana italica

May 11, 2022 by savvas

Valeriana italica

Name/Όνομα:   Βαλεριάνα η ιταλική.

Scientific name/Επιστημονικό όνομα:   Valeriana italica Lam.

Common name/Κοινό Όνομα:   

Family/Οικογένεια:   VALERIANACEAE.

 

Description

Plant:   Perennial tuberous herb, growing up to 1 m high.

Stem/s:   Erect, unbranched, cylindrical, purplish and glabrous.

Leaves:   First leaves simple, broadly ovate, entire or slightly wavy, long-petiolate; basal leaves of the flowering stem opposite, compound, odd-pinnate and petiolate; leaflets up to 11, opposite, entire, light green and glabrous; terminal leaflet suborbicular or broadly-ovate, margins entire or undulate, petiolulate; lateral leaflets asymmetrically oblong-ovate, entire or slightly undulate, sessile, the upper usually opposite, the lower alternate; rachis channeled above, purple and glabrous; stem leaves gradually smaller, opposite, with few linear leaflets, short-petiolate.

Flowers:  Fragrant, ± sessile, zygomorphic and hermaphrodite, in many-flowered terminal cymes; bracts triangular-ovate, acute or obtuse, pinkish, sparsely glandular; bracteoles similar, filiform; calyx tubular, green, very short with several minute teeth;  corolla narrow, funnel-shaped, with usually 5, spreading, subequal, oblong-ovate or obovate, pink or purplish lobes; stamens 3, filaments free, white and glabrous, anthers yellow, oblong, 2-thecous, basifixed, longitudinally dehiscent; ovary inferior with 1 fertile cell, style 1, stigma 1, lobed.

Flowering time:    February-May.

Fruit:   1-seeded nut, crowned with the teeth of calyx or with tufted hairs of calyx, helping so the dispersal of the plant.      

Habitat:    Gorges and cliffs, rocky places, side-paths, from 0-1500 m alt.

Native:   Southeastern Europe, Eastern Mediterranean.

 

Περιγραφή

Φυτό:   Πολυετής κονδυλώδης πόα με ύψος μέχρι 1 μ.

Βλαστός/οί:   Όρθιοι, χωρίς διακλάδωση, κυλινδρικοί, πορφυροί και άτριχοι.

Φύλλα:     Τα πρώτα φύλλα είναι απλά, πλατειά-ωοειδή, ακέραια ή με ελαφρά  κυματιστά χείλη και μακρόμισχα.  Φύλλα βάσης του ανθοφόρου άξονα αντίθετα, σύνθετα, περιττόληκτα και έμμισχα.  Φυλλάρια μέχρι11, αντίθετα, ακέραια, με ανοικτό πράσινο χρώμα και άτριχα.  Τελικό φυλλάριο σχεδόν κυκλικό ή πλατειά-ωοειδές, χείλη ακέραια ή κυματιστά και φέρει μικρό μίσχο.  Πλάγια φυλλάρια ασύμμετρα, πλατειά-ωοειδή, ακέραια ή κυματιστά, άμισχα, τα ανώτερα συνήθως αντίθετα, τα κατώτερα κατ εναλλαγή.  Ανθοφόρος άξονας με αυλάκωση από πάνω, είναι πορφυρός και άτριχος.  Φύλλα βλαστού σταδιακά γίνονται μικρότερα, είναι αντίθετα με λιγότερα γραμμοειδή φυλλάρια με μικρό μίσχο.

Άνθη: Εύοσμα, ± άμισχα,  ζυγόμορφα και ερμαφρόδιτα, σε πολυανθείς και επάκριες θυσανοειδείς ταξιανθίες.  Βράκτια τριφωνικά-ωοειδή, οξύκορφα ή πλατύκορφα, ρόδινα και αραιά αδενώδη.  Βρακτίδια παρόμοια, νηματώδη.  Κάλυκας σωληνοειδής, πράσινος, πολύ κοντός και με αρκετά πολύ μικρά δόντια.  Στεφάνη στενή με χοανοειδές σχήμα και με συνήθως 5, απλωμένους λοβούς, σχεδόν ισομήκεις, σχήμα πρόμηκες-ωοειδές ή αντωειδές, ρόδινοι ή πορφυροί.  Στήμονες 3, νήμα ελεύθερο, λευκό και γυμνό, ανθήρες κίτρινοι, προμήκεις, 2-θηκοι, με κατά μήκος σχίσιμο και με το νήμα προσκολλημένο στη βάση τους.  Ωοθήκη υποφυής με 1 γόνιμο κελλί, στύλος 1, στίγμα 1, λοβωτό.

Άνθιση:   Φεβρουάριος-Μάιος.

Καρπός:   Μονόσπερμο κάρυο, στεφανωμένο με τα δόντια του κάλυκα ή με θυσανώδεις τρίχες του κάλυκα που βοηθούν στη διάδοση του φυτού.

Ενδιαίτημα:   Φαράγγια και κρεμνοί, βραχώδεις περιοχές, κατά μήκος μονοπατιών, από 0-1500 μ υψόμετρο.

Πατρίδα:   Νοτιοανατολική Ευρώπη, ανατολική Μεσογειακή ζώνη.

Comments are closed.