Name/Όνομα: Τουσιλάγκο φαρφάρα, Βήχιον το σιτόφυγο.
Scientific name/Επιστημονικό όνομα: Tussilago* farfara L.
Common name/Κοινό Όνομα: Coltsfoot, χαμόλευκα, βήχιον**, βηχάνι**, τουσιλάγο, γλυκομάνα.
Family/Οικογένεια: ASTERACEAE
Description
Plant: Rhizomatus perennial herb, growing up to 30 cm high.
Leaves: All basal, simple, entire, suborbicular with irregularly and shallowly lobed margins or with distantly spaced angular teeth, cordate base, arising from a long creeping rhizome and appearing after anthesis; petiole long, reddish and grooved, as long as blade or longer, sparsely ciliate; blade green and glabrous above, whitish and covered with dense, minute, wooly and matted hairs beneath.
Flowers: Capitula solitary and terminal, at the top of several erect scapes, bearing alternate, simple, entire, lanceolate, erect, and reddish scale-like leaves with ciliate margins, more or less covered with wooly hairs; capitula nodding after anthesis; involucre campanulate; bracts in 2 series, outer bracts, linear, acute, reddish and ciliate with very sparse and dark glandular hairs, inner bracts, oblong-lanceolate, subacute, twice as long as the inner one´s, with wooly tufts below, sparsely covered with black-tipped glandular hairs at the lower half; florets yellow, ray-florets narrowly-lingulate, female, narrow oblanceolate, with slender, bifid style; disk-florets fewer than ray-florets, tubular, functionally male, 5-lobed, lobes oblong-lanceolate, acute; anthers linear with lanceolate appendage; style erect, thick, papillose at apex.
Flowering time: March-April.
Fruit: Linear achenes.
Habitat: Mist places, stream banks, often on clayey soil, from 600-1650 m alt.
Native: Europe, North Africa, central + western Asia.
Tussilago *= Latin words, Tussis + ago, Tussis = caugh, ago = to act on, as the plant was used against cough. farfara** = colt
Περιγραφή
Φυτό: Πολυετής και ριζωματώδης πόα με ύψος μέχρι 30 εκ.
Φύλλα: Όλα στη βάση, απλά, ακέραια, σχεδόν κυκλικά, με άνισους αβαθείς λοβούς ή με κάπως απομακρυσμένα γωνιώδη δόντια στα χείλη, με καρδιόσχημα βάση, αναδυόμενα από το έρπων ρίζωμα και εμφανιζόμενα μετά την άνθιση. Μίσχος μακρύς, κοκκινωπός και αυλακωτός, ισομήκες με το έλασμα του φύλλου ή και μεγαλύτερο, με αραιό βλεφαριδωτό τρίχωμα. Έλασμα πράσινο και γυμνό στην πάνω επιφάνεια, ασπριδερό και καλυμμένο με πυκνό χνουδωτό τρίχωμα στην κάτω.
Άνθη: Κεφάλια μεμονωμένα και επάκρια, στην κορυφή αρκετών, όρθιων ανθοφόρων βλαστών, που φέρουν κατ εναλλαγή, απλά, ακέραια, κοκκινωπά, λογχοειδή και λεπιοειδή φύλλα, με χνουδωτά χείλη και με μαλακές και λευκές σαν βαμβάκι τρίχες. Τα κεφάλια γέρνουν προς τα κάτω μετά την άνθιση. Σύνολο βρακτίων σε καμπανοειδές σχήμα. Βράκτια σε 2 σειρές, τα εξωτερικά είναι γραμμοειδή , οξυκόρυφα, κοκκινωπά και χνουδωτά μαζί με λίγες σκοτεινές αδενώδεις τρίχες· εσωτερικά βράκτια προμήκη-λογχοειδή, σχεδόν μυτερά, περίπου διπλάσια σε μήκος από τα εξωτερικά, με άσπρο χνούδι χαμηλά και καλυμμένα με αραιές και με μαύρη κορυφή αδενώδεις τρίχες, στο κατώτερο μισό. Ανθίδια κίτρινα, τα περιφερειακά στενά-γλωσσοειδή, αντιλογχοειδή και θηλυκά, τα επιδίσκια λιγότερα, σωληνοειδή και με ρόλο αρσενικού, 5-λοβα, με προμήκεις-λογχοειδείς και κάπως μυτερούς λοβούς· ανθήρες γραμμοειδείς με λογχοειδή προεκβολή· στύλος ατελής, όρθιος, χοντρός και με μικρές θηλοειδείς προεξοχές στην κορυφή του.
Άνθιση: Μάρτιος-Απρίλιος.
Καρπός: Γραμμοειδή αχαίνια.
Ενδιαίτημα: Υγρά μέρη, όχθες ρυακιών, συχνά σε αργιλλώδη εδάφη, από 600-1650 μ υψόμετρο.
Πατρίδα: Ευρώπη, Βόρεια Αφρική, κεντρική και δυτική Ασία.
Tussilago* = Λατινικές λέξεις, Tussis + ago, Tussis = βήχας, ago = ενεργώ.
βήχιον**, βηχάνι** = Λόγω της ιδιότητάς του να σταματά τον βήχα.
farfara = μικρό άλογο, πόνι.
