Telephium imperati ssp orientale

July 22, 2019 by savvas

Telephium imperati ssp orientale

Name/Όνομα:  True Orpine, Telephium d’ Orient, Τελέφιον ιμπεράτη υποείδ. το ανατολικόν*   

Scientific name/Επιστημονικό όνομαTelephium imperati ssp orientale (Boiss.) Nyman      

Family/Οικογένεια:  CARYOPHYLLACEAE

 

* Η απόδοση του είδους στα Ελληνικά είναι εισήγηση του συγγραφέα.

 

Description

Plant:  Perennial herb with thick and woody rootstock.

Stems:  Sprawling or procumbent up to 50cm long or more, branched at base, thick, rather cylindrical, greenish and glabrous.

Leaves:  Alternate, simple, entire, usually obovate, sometimes oblong-elliptic, obscurely veined with prominent midvein beneath, sessile, glaucous-green, glabrous, apex rounded, sometimes acute, base cuneate, stipules minute.

Flowers:  Actinomorphic and hermaphrodite in dense, many-flowered terminal corymb-like clusters; pedicels slender, green and glabrous as long as sepals or shorter; sepals 5, erect, unequal, oblong or boat-shaped, as long as petals, green and glabrous with membranous whitish margins, apex subacute or obtuse; petals 5, white, oblong to obovate, obtuse, glabrous;    stamens 5, opposite to sepals, alternate with petals, filaments white, glabrous, united at base, anthers oblong, yellow; ovary superior, 3-sided pyramid, green and glabrous, styles 3, stigmas with recurved lobes.   

Flowering time:  June-August.

Fruit:  Erect, 3-sided pyramidal and glabrous capsule.

Habitat:  Stony slopes and rocky crevices on igneous ground from 1200-1900m alt.

Native:  Mediterranean region, Middle East, Western Asia.

 

Περιγραφή

Φυτό:  Πολυετής πόα με χοντρό και ξυλώδες ρίζωμα.   

Βλαστοί:  Κατακλιμένοι ή έρποντες μέχρι 50εκ. μήκος ή και περισσότερο, διακλαδισμένοι στη βάση, χοντροί, κάπως κυλινδρικοί, πρασινωποί και άτριχοι.    

Φύλλα:  Κατ εναλλαγή, απλά, ακέραια, συνήθως αντωειδή, κάποτε επιμήκη-ελλειπτικά, με αφανή νεύρα αλλά με εμφανές το κύριο νεύρο της κάτω επιφάνειας, άμισχα, γλαυκοπράσινα, άτριχα, με στρογγυλεμένη κορυφή, κάποτε οξύκορφα, βάση μυτερή και πολύ μικρά παράφυλλα.

Άνθη:  Ακτινόμορφα και ερμαφρόδιτα σε πυκνές, πολυανθείς και επάκριες σαν κόρυμβο ταξιανθίες.  Ποδίσκοι λεπτοί, πράσινοι και άτριχοι, περίπου ισομήκεις με τα σέπαλα.  Σέπαλα 5, όρθια, άνισα, επιμήκη ή σκαφοειδή, ισομήκη με τα πέταλα, πράσινα και άτριχα, με ασπριδερά και μεμβρανώδη χείλη και με σχεδόν μυτερή ή πλατειά κορυφή.  Στήμονες 5 απέναντι από τα σέπαλα και κατ εναλλαγή με τα πέταλα, νήμα λευκό και άτριχο ενωμένο στη βάση με τα άλλα νήματα, ανθήρες επιμήκεις και κίτρινοι.  Ωοθήκη επιφυής, μοιάζει με τριγωνική πυραμίδα, πράσινη και άτριχη, στύλοι 3, στίγματα με γυρισμένους προς τα πίσω λοβούς.

Άνθιση:  Ιούνιος-Αύγουστος. 

Καρπός:   Όρθια, τρίπλευρη και άτριχη πυραμιδοειδής κάψα.

Ενδιαίτημα:   Πετρώδεις πλαγιές και βραχώδεις κρεμνοί πάνω σε πυριγενή πετρώματα σε μεγάλο υψόμετρο, από 1200-1900μ.

Πατρίδα:  Μεσογειακή ζώνη, Μέση Ανατολή και Δυτική Ασία. 

 

Comments are closed.