Papaver paphium

May 27, 2021 by savvas

Papaver paphium

Name/Όνομα:   Παπάβερ το πάφιον*

Scientific name/Επιστημονικό όνομα: Papaver paphium M. V. Agab. & al.

Family/Οικογένεια:   PAPAVERACEAE

 

* Η απόδοση του είδους στα Ελληνικά είναι εισήγηση του συγγραφέα.

 

Description

Plant:    Annual herb growing up to 20 cm high.

Stem/s:   Spreading or ascending, slender, 1 or 2, sometimes 3, branched below, purple, covered with sparse whitish hairs

Leaves:   Leaves alternate; leaf shape various; basal leaves in a loose rosette, they are oblong in outline, lyrate, narrow lanceolate or three to many-lobed or deeply pinnatisect, lobes rounded, obtuse or acute,  covered with sparse white and rather thick hairs; terminal lobe ovate-oblong, larger; cauline leaves 1 or 2, sometimes 3, similar to base leaves but smaller with less lobes, often 3-lobed with shorter the lower 2, sessile, ± glabrous or with sparse hairs, especially along the central vein beneath;

Flowers:   Actinomorphic, hermaphrodite, pedunculate and solitary; buds globose or ellipsoid, thinly hairy, nodding, green with purplish markings; petals 4, broadly-obovate or orbicular-cuneate, pale orange, spotless; stamens numerous, filaments blackish-red, about as long as the ovary or shorter, anthers oblong and yellow; ovary erect, green, sessile, broadly-clavate, topped by the stigmatic disc which has 5-7 rounded lobes, crowned with 5-6 radiating stigmas;

Flowering time:   April-May.

Fruit:   Capsule with kidney-shaped, brown seeds.

Habitat:   Roadsides and rocky slopes on igneous ground, from 500-1200 m alt.

Native:   Rare endemic to Cyprus but locally common at the road Stavros-Kykkos.

 

 

Περιγραφή

Φυτό:   Μονοετής πόα με ύψος μέχρι 20 εκ.

Βλαστός/οί:   Απλωμένοι ή ανασηκωμένοι, λεπτοί, λίγοι, συνήθως 1-2 κάποτε 3, διακλαδωμένοι χαμηλά, πορφυροί, καλυμμένοι με αραιές και ασπριδερές τρίχες.

Φύλλα:     Κατ εναλλαγή με διάφορα σχήματα.  Φύλλα βάσης σε χαλαρή ροζέτα, είναι προμήκη στο περίγραμμα, λυροειδή, στενά λογχοειδή ή με 3 ή περισσότερους λοβούς ή βαθειά πτεροσχιδή.  Λοβοί στρογγυλεμένοι, πλατύκορφοι ή οξύκορφοι, καλυμμένοι με αραιές, ασπριδερές και μάλλον χοντρές τρίχες.  Τελικός λοβός προμήκης-ωοειδής και μεγαλύτερος.  Φύλλα βλαστού 1 ή 2, κάποτε 3, παρόμοια με της βάσης αλλά μικρότερα και άμισχα,, με λιγότερους λοβούς που συχνά είναι 3, με κοντύτερους τους 2 στη βάση, ± άτριχα ή με αραιές τρίχες, κυρίως κατά μήκος του κεντρικού νεύρου στην κάτω επιφάνεια.

Άνθη:   Ακτνόμορφα, ερμαφρόδιτα, με μακρύ ποδίσκο και μεμονωμένα.  Μπουμπούκια σφαιροειδή ή ελλειψοειδή, ελαφρά τριχωτά, πράσινα με πορφυρούς  σχηματισμούς, συνήθως με λυγισμένο προς τα κάτω ποδίσκο ώστε να φαίνονται κρεμάμενα.  Πέταλα 4, πλατειά-αντωειδή ή στρογγυλεμένα με στενή βάση, με χλωμό πορτοκαλί χρώμα, χωρίς στίγματα.  Στήμονες πολυάριθμοι, νήματα μαυροκόκκινα, περίπου ισομήκη με την ωοθήκη ή κοντύτερα, ανθήρες προμήκεις και κίτρινοι.  Ωοθήκη όρθια, πράσινη, άμισχη, πλατειά-ροπαλοειδής και φέρει στην κορυφή της στιγματικό δίσκο αποτελούμενο από 5-7 στρογγυλεμένους λοβούς, πάνω στους οποίους βρίσκονται τα 5-6 ακτινοειδή στίγματα.

Άνθιση:   Απρίλιος-Μάιος.

Καρπός:   Κάψα με νεφροειδή καφέ σπέρματα.

Ενδιαίτημα:   Κατά μήκος δρόμων και σε βραχώδεις πλαγιές πάνω σε πυριγενή πετρώματα, από 500-1200 μ υψόμετρο.

Πατρίδα:   Σπάνιο ενδημικό της Κύπρου, αλλά τοπικά κοινό στο δρόμο Σταυρού-Κύκκου.

Comments are closed.