Crepis sancta

Name/Όνομα:  Κρεπίς η ιερή*.      

Scientific name/Επιστημονικό όνομα:  Crepis sancta (L.) Bornm.

Common name/Κοινό Όνομα:  Hawk´s-beard, Crépide sainte, Hasensalat, Radicchiella di Terrasanta, Скерда палестинская, Yaban kıskısı.  

Family/Οικογένεια:  ASTERACEAE   

 *  Η απόδοση του είδους στα Ελληνικά είναι εισήγηση του συγγραφέα.

Description

Plant:  Annual herb growing up to 40 cm high.

Stem/s:  Apparently stemless; flowering stems few or single, erect or spreading, unbranched or branched high, slightly angled, green, becoming purple with age, subglabrous or glandular.  

Leaves:  Mostly basal forming a rosette; simple, obovate or oblanceolate, obtuse or rounded to acute, attenuate at base, margins divided into lobes at the lower part of the leaf, with small tooth-like projections at the upper part; upper surface green, covered with sparse, whitish stiff hairs (hispid); whitish-green, hispid on midvein and margins beneath; upper leaves 1 to few, linear or lanceolate, acute, margins densely hispid.

Flowers:  Inflorescence in solitary or few-flowered capitula which are consisted of several to many ligulate, 5-toothed and yellow florets, often tinged red externally;  involucre slightly campanulate; phyllaries (bracts) in 2 rows, glabrous or covered with a mixture of short and soft whitish hairs, blackish eglandular hairs with or without glandular hairs; outer phyllaries ovate to linear, margins membranous, colorless, inner phyllaries linear-lanceolate,  acute, 2 or 3 times as long as the outer phyllaries or more, tips hairless; ovary inferior, style yellow, branched at apex

Flowering time:  March-June.

Fruit:  2 or 3 kinds of achenes, ± pappus.       

Habitat:  Grasslands, roadsides, waste ground and field-margins, from 0-1300m alt.     

Native:  Central and Eastern Mediterranean region, Southwestern Asia.     

Περιγραφή

Φυτό:  Μονοετής πόα με ύψος μέχρι 40 εκ. 

Βλαστός:  Φαινομενικά χωρίς βλαστό, αλλά υπάρχει ένας ή λίγοι ανθοφόροι βλαστοί, που είναι όρθιοι ή απλωμένοι, διακλαδωμένοι ψηλά ή χωρίς διακλάδωση, ελαφρά γωνιώδεις, πράσινοι αρχικά, αλλά αργότερα και με την πάροδο του χρόνου γίνονται πορφυροί, σχεδόν άτριχοι ή αδενώδεις.    

Φύλλα:  Σχεδόν όλα στη βάση σχηματίζοντας ροζέτα.  Είναι απλά, αντωειδή ή αντιλογχοειδή, πλατύκορφα ή με στρογγυλεμένη προς μυτερή κορυφή, ενώ προς τη βάση στενεύουν.  Τα χείλη διαιρούνται σε λοβούς στο κάτω μέρος, ενώ στο άνω μέρος υπάρχουν μικρές σαν δόντια προεξοχές.  Η άνω επιφάνεια είναι πράσινη και φέρει αραιές και ασπριδερές αδρότριχες, ενώ η κάτω είναι λευκοπράσινη και με αδρότριχες στα χείλη και στο κύριο νεύρο.  Ανώτερα φύλλα λίγα ή 1 ή ελλείπουν, είναι γραμμοειδή-λογχοειδή, οξύκορφα και με κάπως πυκνές αδρότριχες στα χείλη. 

Άνθη:  Ταξιανθία σε μεμονωμένα ή ολιγοανθή κεφάλια, που αποτελούνται από πολλά γλωσσοειδή, 5-δοντα και κίτρινα ανθίδια, που συχνά φέρουν κόκκινες αποχρώσεις εξωτερικά και καλύπτονται από κάτω με 2 σειρές βρακτίων (φυλλαρίων) που συνολικά έχουν σχήμα καμπάνας και μπορεί να είναι γυμνά ή καλυμμένα με ένα μίγμα από κοντές και μαλακές λευκές τρίχες, με μαυριδερές μη αδενώδεις ή και με αδενώδεις τρίχες.  Εξωτερικά βράκτια ωοειδή προς γραμμοειδή, με άχρωμα και μεμβρανώδη χείλη.  Εσωτερικά βράκτια γραμμοειδή-λογχοειδή, οξύκορφα, 2,3 φορές μακρύτερα των εξωτερικών ή και περισσότερο και με τά άκρα των κορυφών άτριχα.  Ωοθήκη υποφυής, στύλος κίτρινος, διακλαδωμένος στα άκρα.   

Άνθιση:  Μάρτιος-Ιούνιος. 

Καρπός:  Αχαίνια 2 ή 3 ειδών, με ή χωρίς πάππο.   

Ενδιαίτημα:  Χορταριασμένα εδάφη, κατά μήκος δρόμων, όρια χωραφιών και άγονα εδάφη από 0-1300μ υψόμετρο.   

Πατρίδα:  Κεντρική και Δυτική Μεσογειακή ζώνη, Νοτιοδυτική Ασία.