Schinus terebinthifolius

October 19, 2016 by savvas

Schinus terebinthifolius

Name/Όνομα : Σχίνος η τερεβινθόφυλλη

Scientific name/Επιστημονικό όνομα:  Schinus terebinthifolius Raddi.

Common name/ Κοινό όνομα:  Brazilian peppertree, AroeiraΜαστισιά

Family/Οικογένεια:   ANACARDIACEAE

Description

Evergreen, polygamo-dioecious* and ornamental shrub or small tree, up to 15m high but usually much shorter; trunk erect, rather short, much-branched, foliage dense and rounded, bark chestnut, furrowed, scaly; transparent or brownish resin is exuded by longitudinal gasps and slashes when bark is damaged.  Older branches erect or semi erect, woody, gray to pale brown; young branches green, mostly glabrous.  Leaves alternate, pinnately compound, odd-pinnate, petiolate; rachis winged; leaflets 5-13, usually 5-7, ovate-lanceolate to obovate, glabrous, dark green above, pale green below, sessile or subsessile, opposite, except the single leaflet on the tip which is bigger than the others, margin entire.  Flowers numerous, small, white and fragrant, in axillary or terminal panicles; petals 5, whitish, ovate, glabrous, apex rounded; sepals 5,tiny, triangular, connate at base, margins glabrous or minutely hairy; stamens 10, concentrically arranged in 2 series of 5, filaments whitish, glabrous, thick at base, apex ending in a sharp point. The fruits are globose drubes, turning from green to pink-red, containing a single seed and remaining in winter until eaten by birds or other animals.  Flowering time June – October.  Native to Central South America  ( Brazil, Argentina, Paraguay).

*Having bisexual and male flowers on some plants and bisexual and female flowers on others.
 

Περιγραφή

Αειθαλές, πολυγαμοδίοικο και διακοσμητικό δέντρο ή ψηλός θάμνος ύψους μέχρι 15m, αλλά συνήθως αρκετά κοντύτερος.  Κορμός όρθιος, σχετικά κοντός και με αρκετή διακλάδωση, κόμη στρογγυλή και πυκνή, φλοιός καστανός που με την πάροδο του χρόνου παρουσιάζει επιμήκεις σχισμές και αυλακώσεις μέσα από τις οποίες εκκρίνεται διαφανής ή καστανοκίτρινη ρητίνη όταν ο φλοιός τραυματισθεί ή συνθλιβεί.  Παλαιότεροι κλάδοι ανερχόμενοι ή ημιανερχόμενοι ή πλάγιοι, ξυλώδεις και γκριζοκαστανοί, ενώ οι νεαροί κλάδοι είναι λεπτοί, πράσινοι και γενικά γυμνοί.  Φύλλα κατ εναλλαγή, σύνθετα, πτεροειδή, περιττόληκτα και έμμισχα.  Φυλλάρια 5-13, συνήθως 5-7, οβάλ-λογχοειδή προς αντωειδή, γυμνά και ως επί το πλείστον ακέραια, με σκούρο πράσινο χρώμα στην άνω επιφάνεια, με ανοικτό πράσινο στην κάτω, άμισχα ή σχεδόν άμισχα, αντίθετα, εκτός από το τελευταίο στην κορυφή που είναι και μεγαλύτερο από τα άλλα.  Άνθη πολυάριθμα, λευκά, μικρά και αρωματικά,   σε επάκρια ή μασχαλιαία φόβη.  Πέταλα 5, ωοειδή, λευκωπά, γυμνά και με στρογγυλή κορυφή.  Σέπαλα 5, πολύ μικρά, τριγωνικά, ενωμένα στην βάση και με χείλος γυμνό ή ελάχιστα τριχωτό.  Στήμονες 10 ομοκεντρικά τοποθετημένοι σε 2 σειρές των 5, νήμα λευκωπό, γυμνό με κάπως πλατειά βάση ενώ στην κορυφή καταλήγει σε μύτη.  Οι καρποί είναι στρογγυλές δρύπες, που από πράσινες γίνονται ροδοκόκκινες, περιέχουν ένα απλό σπέρμα και παραμένουν καθ όλη τη διάρκεια του χειμώνα μέχρι να φαγωθούν από  τα πουλιά ή άλλα ζώα.  Άνθιση Ιούνιος– Οκτώβριος.  Πατρίδα του η Κεντρική Νότια Αμερική(

 

Comments are closed.