Securigera securidaca

April 22, 2021 by savvas

Securigera securidaca

Name/Όνομα:   Σεκουρίγερα η τσεκουρωτή*

Scientific name/Επιστημονικό όνομα:  Securigera securidaca (L.) Degen & Dörfl.

Common name/Κοινό Όνομα:   Hatchet Vetch

Family/Οικογένεια:   FABACEAE

 

* Η απόδοση του είδους στα Ελληνικά είναι εισήγηση του συγγραφέα.

 

Description

Plant:   Annual herb growing up to 40 cm high.

Stem/s:   Erect or sprawling, branched below, ribbed, green and glabrous.

Leaves:   Opposite, compound, odd-pinnate, petiolate; leaflets usually 9-15, obovate or oblong, shortly apiculate, glabrous, shortly petiolulate, base cuneate, apex truncate, obscurely veined except the distinct median nerve.

Flowers:   Zygomorphic and hermaphrodite, in many-flowered, axillary and pedunculate corymbs; peduncle ribbed, green, covered with scattered whitish and hispid hairs, longer than the subtending leaves; flowers usually 6-12, arising from the apex of peduncle; pedicels glabrous; calyx campanulate, dorsally hispidulous, 2-lipped, 5-toothed; teeth deltoid, subequal, the dorsal 2 united at the most of their length; petals 5, golden-yellow; standard petal erect, oblong, shortly emarginated, pencilled red, and glabrous; wings oblong, apex rounded; keel upcurved; stamens 10, 9  united, 1 free, anthers oblong, yellow; ovary superior, sessile, style 1, curved, stigma capitate.

Flowering time:   March-May.

Fruit:   Legume; narrow, cylindrical, linear, straight or slightly curved, beaked, with thickened margins but with no obvious constriction between seeds; seeds strongly compressed

Habitat:  Roadsides, cultivated fields, grassy banks, near streams and rivers, from 0-500 m alt.

Native:   South and Eastern Mediterranean region, Western Asia.

 

Περιγραφή

Φυτό:   Μονοετής πόα με ύψος μέχρι 40 εκ.

Βλαστός/οί:   Όρθιοι ή απλωμένοι, με διακλάδωση χαμηλά, ραβδωτοί, πράσινοι και άτριχοι.

Φύλλα:   Αντίθετα, σύνθετα, περιττόληκτα και έμμισχα.   Φυλλάρια συνήθως 9-15, αντωειδή ή προμήκη, με μικρή προεκβολή στην κορυφή, γυμνά και κοντόμισχα, βάση μυτερή, κορυφή ευθυγραμμισμένη, με αφανή νεύρωση εκτός από το εμφανές κεντρικό νεύρο.

Άνθη:  Ζυγόμορφα και ερμαφρόδιτα, σε πολυανθείς, μασχαλιαίους και με μακρύ ποδίσκο κορύμβους.  Ποδίσκος ραβδωτός, πράσινος, καλυμμένος με αραιές και κάπως σκληρές και ασπριδερές τρίχες, μακρύτερος από τα υποκείμενα φύλλα.  Άνθη συνήθως 6-12 που εκφύονται από την κορυφή του ποδίσκου.  Ποδίσκοι ανθέων γυμνοί.  Κάλυκας καμπανοειδής, 2-χειλος και 5-δοντος.  Δόντια, δελτοειδή, σχεδόν ισομήκη, με τα 2 ραχιαία να είναι ενωμένα στο μεγαλύτερο μέρος του μήκους τους.  Πέταλα 5, χρυσοκίτρινα, πέτασος προμήκης και όρθιος, με κόκκινες γραμμώσεις και με μικρή προεξοχή στην κορυφή του, πτέρυγες προμήκεις και με στρογγυλεμένη κορυφή, τρόπιδα με ανασηκωμένη προς τα πάνω κορυφή.  Στήμονες 10, 9 ενωμένοι και 1 ελεύθερος, ανθήρες προμήκεις και κίτρινοι.  Ωοθήκη επιφυής και άμισχη, στύλος 1, στίγμα 1, κεφαλωτό.

Άνθιση:   Μάρτιος-Μάιος.

Καρπός:   Χέδρωψ, στενός και κυλινδρικός, γραμμοειδής, , ευθύς ή λυγισμένος, με ράμφος στην κορυφή του και με χοντρά μεταξύ των σπερμάτων τοιχώματα, αλλά χωρίς εμφανείς περισφίξεις μεταξύ τους.  Σπέρματα έντονα πιεσμένα.

Ενδιαίτημα:   Κατά μήκος δρόμων, καλλιεργημένα χωράφια, χορταριασμένες όχθες ρυακιών και ποταμών, από 0-500 μ υψόμετρο.

Comments are closed.