Picris rhagadioloides

June 10, 2020 by savvas

Picris rhagadioloides

Name/Όνομα:  Πικρίς η σχισμοειδής 

Scientific name/Επιστημονικό όνομαPicris rhagadioloides (L.) Desf.   

Family/Οικογένεια:  ASTERACEAE 

 

* Η απόδοση του είδους στα Ελληνικά είναι εισήγηση του συγγραφέα.

.

Description

Plant:  Annual herb growing up to 70 cm high.

Stem/s:  Erect, simple below, branched above, slightly ribbed, sparsely covered with a mixed of rigid sharp bristles with short whitish hairs (hispid).

Leaves:  Basal leaves in a loose rosette, simple, oblanceolate or obovate, attenuate at the base forming a flat petiole, hispid on both surfaces, margins entire to sinuate-dentate, obtuse to round at apex; cauline leaves alternate, the lower similar to basal, acute or nearly so, sessile, auriculate at the base, the upper cauline leaves simple, narrower, almost entire or irregularly dentate, obscurely nerved except the main vein.

Flowers: Capitula many with up to 100 flowers, in much-branched panicles; peduncles and flowering stems hispid; involucre broadly campanulate; bracts green or tinged purplish, linear-lanceolate or narrowly oblong, in 2 rows; outer bracts, spreading, incurved, with sparse rigid hairs and short stellate hairs externally, inner bracts erect, hispid, rather acute, about twice as long as the outer; florets tongue-shaped, yellow, often purple externally, slightly hairy near the base, 5-tothed at apex; styles hairy above, branched.       

Flowering time:  May-July.  

Fruit:  Achenes, dark brown, ribbed, and curved; pappus of outer achenes shorter than the inner ones.         

Habitat:  Roadsides, limits of cultivated fields, stony hillsides, from 0-1500 m alt.  

Native:  Mediterranean region.

 

Περιγραφή

Φυτό:  Μονοετής πόα με ύψος μέχρι 70 εκ.  

Βλαστός:  Όρθιος, απλός χαμηλά, με διακλάδωση ψηλά, ελάχιστα ραβδωτός, αραιά καλυμμένος με ένα μίγμα από σκληρές και αιχμηρές τρίχες, μαζί με κοντές και ασπριδερές τρίχες.

Φύλλα:  Φύλλα βάσης σε αραιή ροζέτα, απλά, αντιλογχοειδή ή αντωειδή, στενεύουν προς τη βάση σχηματίζοντας επίπεδο μίσχο, με σκληρές τρίχες και στις 2 επιφάνειες, χείλη ακέραια ή αραιά οδοντωτά, με πλατειά ή στρογγυλεμένη κορυφή.  Φύλλα βλαστού κατ εναλλαγή, απλά, τα χαμηλότερα παρόμοια με της βάσης, με σχεδόν μυτερή κορυφή, άμισχα και με λοβωτή προέκταση στη βάση που περικυκλώνει εν μέρει τον βλαστό (περίβλαστη βάση).  Ανώτερα φύλλα βλαστού απλά, στενότερα, σχεδόν ακέραια ή ελάχιστα οδοντωτά, με αφανή νεύρωση εκτός του κύριου νεύρου.      

Άνθη:   Σε πολλά κεφάλια που μπορεί να φέρουν μέχρι 100 άνθη, σε πολύκλαδη, απλωμένη  και αραιή φόβη (σύνθετος βότρυς).  Ποδίσκοι και ανθικός άξονας με σκληρές τρίχες.  Το σύνολο των βρακτίων σχηματίζουν καμπανοειδή εξωτερική κατασκευή, με 2 σειρές βρακτίων που μπορεί να είναι πράσινα ή με πορφυρή χροιά, γραμμοειδή-λογχοειδή ή στενά-προμήκη.  Εξωτερικά βράκτια, απλωμένα και με κλίση προς τα μέσα, με αραιές σκληρές τρίχες μαζί με κοντές αστεροειδείς εξωτερικά, εσωτερικά βράκτια όρθια, κάπως μυτερά, περίπου 2 φορές μακρύτερα των εσωτερικών.  Ανθίδια γλωσσοειδή και κίτρινα, ενώ εξωτερικά μπορεί να έχουν πορφυρή χροιά, με ελάχιστο τρίχωμα κοντά στη βάση και με 5 δόντια στην κορυφή.  Στύλοι διακλαδωμένοι και τριχωτοί ψηλά.      

Άνθιση:  Μάιος-Ιούλιος.

Καρπός:  Αχαίνιο, με σκούρο καφέ χρώμα, ραβδωτός και λυγισμένος.  Πάππος των εξωτερικών βρακτίων πιο κοντός του πάππου των εσωτερικών.

Ενδιαίτημα:  Κατά μήκος δρόμων, όρια καλλιεργημένων αγρών, χαλικώδεις πλαγιές, από 0-1500 μ υψόμετρο.    

Πατρίδα:  Μεσογειακή ζώνη.  

 

Comments are closed.