Melissa officinalis

July 19, 2017 by savvas

Melissa officinalis

Name/Όνομα:  Μέλισσα η φαρμακευτική

Scientific name/Επιστημονικό όνομα:  Melissa officinalis L.

Common name/Κοινό όνομα:  Sweet balsam, lemon balm, μέλισσα

Family/Οικογένεια: LAMIACEAE

Description

Melissa officinalis is a perennial aromatic herb, growing up to 1m high.  Stems are erect, squared, hairy, green, branched only near inflorescences.  Leaves are opposite, simple, broadly ovate or chordate, crenate or crenate-serrate, wrinkled, apex blunt, base wedged-shape to rounded, hairy, most hairy beneath on veins, petiole hairy.  All leaves emit lemon odor when crashed or bruised.  Flowers are nectariferous, zygomorphic, hermaphrodite and tubular, in one-sided lax racemes.  Bracts are ovate, foliaceous, the upper smaller and subsessile; pedicels glandular; petals 5, white to lilac, forming a 2-lipped, funnel shaped corolla (2 upper, 3 lower). Upper lip white to lilac, hood-like, emarginated, shortly hairy externally, lower lip 3-lobed, 2 lateral lobes nearly orbicular, the median lobe bigger, with thick whitish hairs at base near throat, apex slightly rounded, usually bending downwards; calyx tubular, bell-shaped, green, hairy, glandular, 2-lipped, the adaxial is united almost to apex, terminating in 3 small spinulose teeth, the abaxial ending in 2 longer teeth; stamens 4, 2 short, 2 longer, didynamous, shortly exserted, filaments white, glabrous, anthers 2-thecous; ovary superior, style simple, white, glabrous, stigma 2-lobbed, recurved.  Flowering time May – September.  Fruit are 4 ovoid nutlets.   Native to southern Europe and eastern Mediterranean region.  Common plant in Cyprus, on igneous or calcareous ground, garigue, limits of cultivated fields, from 0-1375m alt.

Περιγραφή

Πολυετές αρωματικό φυτό ύψους μέχρι 1m.  Βλαστοί όρθιοι, τετράγωνοι, τριχωτοί, πράσινοι, διακλαδισμένοι μόνο στην περιοχή του άνθους.   Φύλλα απλά, αντίθετα, επιμήκη ωοειδή ή σχεδόν καρδιόσχημα, χείλος οδοντωτό με άνισα, λίγο ή πολύ στρογγυλεμένα δόντια, επιφάνειες ζαρωμένες και τριχωτές, με περισσότερο τριχωτή την κάτω επιφάνεια και κυρίως επί των νεύρων, κορυφή αμβλεία και βάση οξεία μέχρι σχεδόν κυκλική, μίσχος τριχωτός.  Όλα τα φύλλα αναδίδουν οσμή λεμονιού όταν τραυματισθούν ή συνθλιβούν.  Άνθη νεκταριοφόρα, ζυγόμορφα, σωληνοειδή και ερμαφρόδιτα, σε μονόπλευρους και μάλλον αραιούς βότρεις.  Βράκτια ωοειδή, φυλλόμορφα, τα ανώτερα μικρότερα και σχεδόν άμισχα.  Ποδίσκοι αδενώδεις.  Πέταλα 5, λευκά προς ιώδη και τα οποία σχηματίζουν δίχειλη(2 άνω, 3 κάτω) στεφάνη.  Άνω χείλος σαν μικρή κουκούλα, με ανοικτό ουρανί ή λιλά χρώμα, ελαφρά τριχωτό εξωτερικά και με εγκοπή στην κορυφή.  Κάτω χείλος τρίλοβο, μεσαίος λοβός μεγαλύτερος, με κάπως χοντρές άσπρες τρίχες στη βάση του κοντά στον φάρυγγα, κορυφή ελαφρά κυκλική και συνήθως γέρνει προς τα κάτω, ενώ οι πλάγιοι λοβοί είναι σχεδόν κυκλικοί.  Κάλυκας σωληνοειδής-κωδωνοειδής, πράσινος και αδενώδης, 2-χειλος.  Άνω χείλος (ραχιαίο) ενωμένο στο μεγαλύτερό του μέρος, καταλήγει σε 3 μικρά και ακανθώδη δόντια, ενώ το κοιλιακό ( κάτω) καταλήγει σε 2 μακρύτερα και μυτερά, δόντια.  Στήμονες 4, 2 κοντοί, 2 ψηλοί, διδύναμοι, μόλις και εξέρχονται του σωλήνα, ανθήρες 2-θηκοι.  Ωοθήκη επιφυής, στύλος απλός, στίγμα δίλοβο με λοβούς λυγισμένους προς τα κάτω.  Άνθιση Μάιος – Σεπτέμβριος.  Καρπός 4 μικρά κάρυα. Πατρίδα του η νότια Ευρώπη και η ανατολική Μεσογειακή ζώνη.  Κοινό φυτό στην Κύπρο και απαντάται σε πυριγενή και ασβεστολιθικά εδάφη, γκαρίγκες και όρια καλλιεργημένων αγρών, από 0-1375m υψόμετρο.

Comments are closed.