Ficus carica

August 23, 2016 by savvas

Ficus carica

Name/Όνομα:  Συκιά η καρική

Scientific name/Επιστημονικό όνομα: Ficus carica  L.

Common name/Κοινό όνομα:  Συκιά, Συτζιά, Common fig, Figue, Feige, Figo.

Family/Οικογένεια: MORACEAE

Description

 Deciduous shrub or small tree up to 6m tall; trunk with spreading branches and week wood; canopy open, bark soft silver-gray; very young branches green-brown, minutely pubescent, older branches gray, glabrous and drooping.  All parts secrete a sticky and milky soap when crushed or broken.  Leaves alternate, simple, palmate, petiolate, margin irregularly lobbed (3-7 lobes), rough, thick, dark green and hairy on main veins on upper side, pale green and hairy on underside; veins prominent, yellowish; petioles yellowish, thinly hairy.  Flowers monoecious, small and inconspicuous inside the fruit( edible fig) which in reality is an obovate, suborbicular, fleshy and soft syconium*, with a small hole on the upper end.  Most fig cultivars need no pollination.  Pollination, where is needed, is very complicated.  Flowering time March-April.  Fruit on August-September. Native to Mediterranean and Middle East.  Hab:  On rocky places, woods or near streams and rivers from sea level to 300m alt.

*the real fruit are the small and hard fruitlets inside syconium that give a characteristic sound when eaten.

Περιγραφή

Φυλλοβόλος θάμνος ή μικρό δένδρο ύψους μέχρι 6m.  ΄Εχει απλωτούς κλάδους, αδύναμο ξύλο, ανοικτή κόμη και αργυρότεφρο φλοιό.  Πολύ νεαροί κλάδοι είναι πρασινο-καστανοί και πολύ ελαφρά χνουδωτοί, ενώ οι παλαιότεροι είναι γκριζωποί, γυμνοί και κρεμάμενοι.  Όλα τα μέρη του αποβάλλουν κολλώδη γαλακτώδη χυμό εάν κοπούν, συνθλιβούν ή σπάσουν.  Φύλλα κατ εναλλαγή, απλά, παλαμοειδή, έμμισχα, με χείλος ασύμμετρα λοβωτό (3-7 λοβοί), με παχιά, ανώμαλη, σκοτεινοπράσινη και τριχωτή μόνο επί των κυρίων νεύρων στην άνω επιφάνεια, ενώ η κάτω επιφάνεια είναι ανοικτοπράσινη και ολόκληρη τριχωτή.  Νεύρα πολύ εμφανή, κιτρινωπά.  Μίσχοι κιτρινωποί και πολύ ελαφρά χνουδωτοί.  Άνθη μονογενή, μικρά και άσημα εγκλωβισμένα μέσα στο ώριμο «σύκο» που είναι ένα αντωειδές, σαρκώδες και υποσφαιρικό συγκάρπιο, με ένα μικρό άνοιγμα στο άνω μέρος. Οι περισσότερες ποικιλίες σύκων δε χρειάζονται επικονίαση, αλλά εκεί όπου απαιτείται είναι μια διαδικασία αρκετά περίπλοκη.  Άνθιση Μάρτιος-Απρίλιος.  Ώριμα σύκα τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο.  Ο πραγματικός καρπός είναι τα μικρά καρπίδια που βρίσκονται μέσα στο ώριμο σύκο και που δίνουν ένα χαρακτηριστικό ήχο όταν τρώγονται.  Πατρίδα του η  Μεσογειακή ζώνη και η Μέση Ανατολή.  Απαντάται σε πετρώδεις περιοχές, σε δάση ή κοντά σε ποτάμια, από την επιφάνεια της θάλασσας μέχρι 300m υψόμετρο.

Comments are closed.