Από το ποίημα «Τα καλά των δεντρών» Κυριάκου Καρνέρα

Θέλεις να δεις γην όµορφην που ‘ναι παδκιάν και λίραν;
Έβκα στους κάµπους, στα βουνά τζιαι στάθου παρατήρα.
Τζι’ όπου τζι αν δεις τζι έχει δεντρά, να πας να τους κοντέψεις τζιει,
εν η γη η όµορφη να δεις τζιαι να πιστέψεις.
Τζι αν πεθυµήσεις σπαστρικόν αέραν µυρωδάτον,
µεν βκεις να πας εις τον γιαλόν, κάλλιον να πας τζιει κάτω πον τζειν’ το δάσος που θωρείς το νωστοφυτεµένον,
να βρεις αέραν σπαστρικόν και µουσκοµυρισµένον.
Τζ αν έρτει µέρα τζι έβρει σε άρρωστον, για καλόν σου, µεν πέψεις να φέρουσιν γιατρόν που πανωθκιόν σου.
Τζ εν µπορετόν στα σσιέρκα του να γείρεις να πεθάνεις, κάλλιον να πας µιαν εβτοµάν µες στα δεντρά να γιάνεις.